Ο Φρανσουά Μπουσέ (François Boucher, 29 Σεπτεμβρίου 1703 — 30 Μαΐου 1770) ήταν Γάλλος ζωγράφος, υπέρμαχος του ροκοκό, γνωστός για τους ειδυλλιακούς και ηδονικούς πίνακές του σε κλασικά θέματα και για τις διακοσμητικές αλληγορίες του που αντιπροσώπευαν τις τέχνες ή τα ποιμαντικά επαγγέλματα.

Ήταν γιος του επίσης ζωγράφου Νικολά Μπουσέ. Το 1720 έγινε μαθητευόμενος του Φρανσουά Λε Μουάν (François Le Moine). Το 1723 κέρδισε το βραβείο Prix de Rome της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών με έπαθλο μια τετράχρονη υποτροφία στη Ρώμη. Από το 1734 εργαζόταν για την βασιλική οικία του Λουδοβίκου ΙΕ΄, και από το 1746 για τη μεγάλη προστάτιδά του, την μαρκησία ντε Πομπαντούρ. Επίσης, εκτός από ζωγράφος εργάστηκε και ως διακοσμητής, ενώ το 1755 μάλιστα ανέλαβε τη διοίκηση της βασιλικής φάμπρικας ταπισερί Γκομπλέν.

Επίσημος ζωγράφος του βασιλιά έγινε το 1765. Δούλευε σκληρά και παρήγαγε εκατοντάδες πίνακες, ενώ απέκτησε και διεθνή φήμη στην Ευρώπη.